prędkością fazową
Encyklopedia PWN
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
fiz. promieniowanie widzialne i nadfioletowe, emitowane przez cząstki naładowane poruszające się z prędkością większą od prędkości fazowej światła w danym ośrodku (emisja p.Cz. jest zjawiskiem analogicznym do emisji fali akustycznej przez ciało poruszające się w powietrzu z prędkością większą od prędkości dźwięku);
zależność prędkości fazowej vf danego rodzaju fal w ośrodku od częst. fali: vf = ω/k (lub vf = νλ), gdzie częst. kątowa ω = 2πν,ν — częst. fali, a liczba falowa k = 2π/λ, λ — długość fali;
dyspersja światła, rozszczepienie światła,
rozkład widmowy światła złożonego (np. białego) na składowe jednobarwne w wyniku dyfrakcji, interferencji lub załamania.
